تقديم به همسر مهربانم

چو من ديدمت ، ناز و تنها ، دلم ريخت هواي تو كردم ، هواي تو را در هواي خودم غرق كردم دوباره دلم ريخت و با خود چنين زمزمه كردم ، آهسته و زار خدايا . گناه من خسته دل چيست ؟ كه عاشق شدن را هميشه به دل دارم و دوست دارم و اما تو اي ناز پرورد زيبا تو را هم من از عمق درياي قلبم ستايم تو را دوست دارم تو تنهاترين ماهرخسار بودي كه با زشتي من كنارم نشستي و شعر محبت به گوشم سرودي تو با هر چه نقصان واخلاق گندم ، كنار آمدي و صبوري نمودي تو را اي فرشته ستايم تو را دوست دوست ,كردم ,هواي ,دوست دارم منبع